Ὁ Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος, ὁ περίφημος διδάσκαλος τοῦ ἀσκητισμοῦ, ἀποφάσισε κάποτε ν' ἀφήσει γιὰ λίγο τὴν πολυπόθητη ἡσυχία του στὴν ἔρημο καὶ νὰ κατέβει στὴν πόλη. Εἶχε ἐπιθυμία νὰ προσκυνήσει τὰ ἅγια λείψανα, ποῦ βρίσκονταν τότε στὴν Ἔδεσσα τῆς Συρίας, ἀλλὰ καὶ νὰ συναντηθεῖ μὲ ἐκκλησιαστικοὺς ἄνδρες, γιὰ νὰ συζητήσει μαζί τους δογματικὲς ἀλήθειες. Ζοῦσε σὲ μία ἐποχή, ποὺ ἡ ὀρθὴ πίστη χτυπιόταν ἀπ’ ὅλες τὶς μεριὲς ἀπὸ φοβερὲς αἱρέσεις...- Κύριε, προσευχήθηκε προτοῦ ξεκινήσει, στεῖλε μου μπροστά μου, καθὼς θὰ περνῶ τὴν πύλη τῆς πόλεως, ἕναν ἄνθρωπο ποῦ νὰ μὲ διδάξει.
Μὰ τὴ στιγμὴ ποὺ ἔμπαινε στὴν πολυάνθρωπη Ἔδεσσα, ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ποῦ βρέθηκε στὸ δρόμο του, ἦταν μία κοινὴ γυναίκα, ποὺ στάθηκε καὶ τὸν κοίταζε ἀδιάντροπα. Ὁ Ὅσιος παραπονέθηκε στὸν Κύριο, ποὺ παραχώρησε νὰ βρεῖ τὸ ἀντίθετο ἀπ’ ὅτι εἶχε ζητήσει. Ὕστερα γύρισε αὐστηρὸ τὸ βλέμμα του στὴ γυναίκα καὶ τῆς εἶπε ἀπότομα, γιὰ νὰ τῆς προκαλέσει κάποια συστολή:
- Ἀπορῶ πῶς δὲν κοκκινίζεις ἀπὸ ντροπὴ ποῦ τολμᾶς νὰ μὲ κοιτάζεις μὲ τόση ἐπιμονή.
- Ἐγὼ τοῦ ἀποκρίθηκε ἐκείνη μ' ἑτοιμότητα, κάνω αὐτὸ πού μου ταιριάζει. Ἀπὸ τὴν πλευρά σου πλάστηκα, ἐσένα πρέπει νὰ κοιτάζω. Τοῦ λόγου σου ὅμως, ποὺ πλάστηκες ἀπὸ τὸ χῶμα, καλὰ θὰ...
κάνεις νὰ ἔχεις διαρκῶς τὸ βλέμμα σου ριγμένο σ' αὐτό.Παίρνοντας τόσο σωστὴ ἀπάντηση ὁ μέγας Ὅσιος, εὐχαρίστησε μ' εὐγνωμοσύνη τὸν Θεό. Πιὸ ὠφέλιμη διδασκαλία ἀπ’ αὐτὴ δὲν τοῦ χρειαζόταν πλέον.
Διδακτική αυτή η Ιστορία.
ΑπάντησηΔιαγραφή