Μοῦ ἔλεγε κάποια μέρα: «Ἔρχονται σὲ μένα καμιὰ φορᾶ καὶ ἀγόρια καὶ κορίτσια. Τὰ καημένα τὰ παιδιὰ καὶ τί δὲν ἔχουν κάνει, ὅλες τὶς ἁμαρτίες τὶς σαρκικὲς τὶς ἔχουν κάνει, μὰ ἔγω τ' ἀγαπῶ».Ὃ Γέροντας δὲ δικαιολογοῦσε τὶς πράξεις τῶν παῖ διῶν τὶς χαρακτήριζε ὡς σαρκικὲς ἁμαρτίες, ἄλλα σὺγ χρόνως τὰ ἀγαποῦσε σὰν πολύτιμες ψυχὲς «ὑπὲρ ὧν Χριστὸς ἀπέθανε». Μὲ τὴν ἀγάπη του, τοὺς προσείλκυε σὰν μαγνήτης καὶ τοὺς θεράπευε σταδιακὰ ἀπὸ τὴ σὰρ-κολατρεΐα τους. Ἢ πατερικὴ αὐτὴ στάση τοῦ Γέροντα, παρεξηγήθηκε ἀπὸ μερικοὺς πουριτανοὺς συντηρητι κούς, ποῦ ἐπένθησαν, καὶ μερικοὺς ἀνεύθυνους προο δευτικούς, ποῦ πανηγύρισαν, γιὰ τὴν ἴδια αἰτία: γιὰ τὸ ὅτι τάχα ὅ... ...
Γέροντας «ἀνέχεται» τὶς σαρκικὲς ἁμαρτίες. Δὲν καταλάβαιναν, ὅτι ἢ ἁμαρτία δὲν καταπολεμεῖται, οὔτε μὲ τὴ μισαλλόδοξη καταδίκη του ἁμαρτωλοῦ, οὔτε μὲ τὴν ἔνοχη νομιμοποίηση τῆς πτώσης. Ὃ Γέροντας πολεμοῦσε ἀποτελεσματικὰ τὴν ἁμαρτία, ἀγαπώντας τὸν ἁμαρτωλὸ καὶ βοηθώντας τὸν στὴ συνειδητοποίηση τῆς εὐθύνης γιὰ τὶς πτώσεις του, καὶ τῆς δυνατότητας ἐν Χριστῷ τῆς ἀπαλλαγῆς του καὶ ἂπ' αὐτὲς καὶ ἀπὸ τὴν ἐνοχή, διὰ τῆς μετανοίας καὶ τῆς συγχωρήσεως καὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς. Ἤθελε νὰ ὁδηγεῖ στὴν καινοὺργιὰ ζωή, καὶ ὄχι νὰ ταλαιπωρεῖ τὶς ψυχὲς μὲ τὴν παλιά. [Γ 354π.]
Γέροντας «ἀνέχεται» τὶς σαρκικὲς ἁμαρτίες. Δὲν καταλάβαιναν, ὅτι ἢ ἁμαρτία δὲν καταπολεμεῖται, οὔτε μὲ τὴ μισαλλόδοξη καταδίκη του ἁμαρτωλοῦ, οὔτε μὲ τὴν ἔνοχη νομιμοποίηση τῆς πτώσης. Ὃ Γέροντας πολεμοῦσε ἀποτελεσματικὰ τὴν ἁμαρτία, ἀγαπώντας τὸν ἁμαρτωλὸ καὶ βοηθώντας τὸν στὴ συνειδητοποίηση τῆς εὐθύνης γιὰ τὶς πτώσεις του, καὶ τῆς δυνατότητας ἐν Χριστῷ τῆς ἀπαλλαγῆς του καὶ ἂπ' αὐτὲς καὶ ἀπὸ τὴν ἐνοχή, διὰ τῆς μετανοίας καὶ τῆς συγχωρήσεως καὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς. Ἤθελε νὰ ὁδηγεῖ στὴν καινοὺργιὰ ζωή, καὶ ὄχι νὰ ταλαιπωρεῖ τὶς ψυχὲς μὲ τὴν παλιά. [Γ 354π.]
ΠΗΓΗ: πενταπόσταγμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου