23 Οκτ 2010

Ταπείνωση, ἄκρα προσοχή, ἀντίρρηση κατὰ τῶν πονηρῶν λογισμῶν καὶ προσευχὴ

το γίου συχίου
Πρέπει γωνιζόμενος τν σωτερικ γώνα ν χει κάθε στιγμ το χρόνου ατ τ τέσσερα: ταπείνωση, κρα προσοχή, ντίρρηση κατ τν πονηρν λογισμν κα προσευχή. Ν χει ταπείνωση, γιατί γώνας εναι ναντίον τν περήφανων δαιμόνων, γι ν χει τ βοήθεια το Χριστο προχειρη• πειδ Κύριος μισε τος περήφανους. Προσοχή, γι ν μν χει στν καρδι το κανένα λογισμό, στω κα ν ατς φαίνεται γαθός...
 Αντίρρηση, στε μόλις μ ξύτητα ννοήσει τι ρθε δαίμονας, εθς μ ργ ν φέρει ντιλογία στν πονηρό. «Θ' παντήσω, λέει, σ σους μ κατηγορον: δ θ ποταχθε ψυχή μου στ Θεό;». Προσευχή, γι ν φωνάξει δυνατ πρς τν Χριστ μ στεναγμ νέκφραστο, εθς μετ τν ντίρρηση, Κα τότε γωνιζόμενος νθρωπος θ δε τν χθρ ν παραλύει ν κδιώκεται π τ προσκυνητ νομα το ησο, σν σκόνη στν νεμο, ν χάνεται σν καπνς μαζ μ τν πονηρ λογισμό του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.