2 Σεπ 2010

Μία ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ τοῦ Γέροντος ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ


Στος δύσκολους καιρος θ βοηθήσουν τ Μοναστήρια
(ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ)

«Τν νοιξη το 1985, ερισκόμενη (φηγεται Γερόντισσα Θεοδοσία) ες τν Μονν τν γίων Θεοδώρων Καλαβρύτων, μία νύχτα περίπου 2.30? πρωϊνή, κουσα λίγο πι πέρα π τ παράθυρο το κελλιο μου, στν αλ τς Μονς, κάποιον ν σκάβει. Γι ν βεβαιωθ, σβησα τ φς το κελλιο μου κα κοίταξα π τ παράθυρο. Εδα τι ναβόσβηνε νας φακός. Τότε κανα μία προσευχ στος θαυματουργος γίους μας ν μς προστατεύσουν. λεγξα τ παράθυρα κα τς σαθρς πόρτες πρς τν αλ τς ρειπωμένης Μονς, μήπως εσχωρήσουν στ σωτερικό της, κα φο διεπίστωσα τι πικρατοσε συχία στ χρο ατό, πέστρεψα στ κελλί μου.
Τ πρω εχαμε μία διωτικ λειτουργία. Τν ρα πο τοιμαζόμουν ν πάω στν κκλησία, ρα 5.55? πρωϊνή, χτύπησε τ τηλέφωνο. Σκέφτηκα μήπως κάποια πονεμένη ψυχ χει κάποιο πρόβλημα – κάτι λλωστε πο συνέβαινε συχν – κα σήκωσα τ τηλέφωνο. Πρς μεγάλη μου κπληξη κουσα:
- «κου παιδάκι μου, εμαι Γέροντας Πορφύριος. Μ βγες ξω πο κος κα σκάβουν, θ σ χτυπήσουν. Διαβολεμένοι νθρωποι γυρίζουν στ Μοναστήρι σου».
- Τν ρωτ: «Γέροντα, γιατί σκάβουν; Βρκαν τίποτα;»...
- παντ: «χι παιδάκι μου, τ χουν πάρει λλοι νωρίτερα».
- Τν ρωτ πάλι: «Γέροντα χετε λθει στ Μοναστήρι μας;»
- Μο παντ: «χι παιδάκι μου, λλ τώρα εμαι κε. Ρώτα μ τι θές». Παίρνοντας λοιπν φορμ π τ λόγο το ατό, τν ρώτησα γι τν στορικής σημασιας σπηλι το Μοναστηριο μας…
… – Μ ρωτ: «Ποι σπηλιά; Γιατί εναι δύο σπηλις κοντά σας. Ατ πο κάθισαν ο πρτοι μοναχοί;»
- Το παντ: «Να Γέροντα». Μο λέει: «Καλ εναι, παιδάκι μου, ν τ κάνης ατό, γιατί σπηλι εναι γιασμένη. λλ θ σ φήσουν ο χωρικοί; Θ ντιδράσουν».
μεινα μ τ κουστικ στ χέρι, χωρς ν μιλάω π τν κπληξή μου, γιατί μου μιλοσε γι γεγονότα.
ς σημειωθε τι ντως πάρχουν δύο σπηλιές, λλ μες δν τν εχαμε δε τ δεύτερη σπηλιά, καίτοι εχαμε γκατασταθε στ Μον περισσότερο π να χρόνο. Μς τ εχαν πε μως ο βοσκο τς περιοχς, τι πάρχει κα δεύτερη σπηλιά.
Τν ρα λοιπν πο εχα μείνει μίλητη μ τ κουστικ στ χέρι, κούω τ Γέροντα ν μο λέει: «Ψάρια, Γερόντισσα, Ψάρια!».
- Τν ρωτ: «Τί ψάρια, Γέροντα;»
- «Παιδάκι μου», μο λέει, «τ νερ π τος κούτουλες δν εναι κατάλληλο γι ψάρια; Βάλε λοιπν ψάρια ν φάει κόσμος. Θ ‘ρθον δύσκολοι καιροί!».
Κα ντως, ταν εχαμε γκατασταθε στ Μοναστήρι, ξήτασα στ Χημεο τν Πατρν τ νερό, πο τρέχει φθονο π τος δύο κούτουλες (πηγ) στν αλ τς Μονς, ν εναι πόσιμο κα παράλληλα ν εναι κατάλληλο γι ψάρια, στε ν καλύπτει τς νάγκες τς Μονς κα τν φιλοξενουμένων προσκυνητν της. ντως τ νερ πεδείχθη καθαρ κα κατάλληλο γι χθυοτροφεο… (π τς σέλ. 60, 62).
Τν παρουσία το Γέροντα (Πορφύριου) τν ασθανόμεθα1 ντονα, γιατί σ κάθε δίλημμα μς κενος πικοινωνοσε μαζί μας κα μς δινε λύση. Μία φορά, μο εχε πε τηλεφωνικς:
- «Παιδάκι μου, χεις μεγάλο γώνα, λλ μ φοβσαι, γ κάθε βράδυ κάνω μαζί σας προσευχή».
ς σημειωθε τι μ τν Γέροντα δν εχαμε συναντηθε ποτέ, οτε τν εχα δε ποτέ, μόνον εχα κούσει γι τ προορατικό του χάρισμα π λλους, οτε ποτ εχα τηλεφωνικς πικοινωνήσει μαζί του. πόρησα λοιπόν. Πς ξερε μς κα τ προβλήματά μας; Πο βρκε τ τηλέφωνό μας;
Γι τ λόγο ατ πρα τηλέφωνο μία γουμένη λλου Μοναστηριο, πο γνώριζε τν Γέροντα, κα τν ρώτησα: «Μήπως, Γερόντισσα, δώσατε τν ριθμ το τηλεφώνου μας στν Γέροντα Πορφύριο;» Μο παντ: «Εναι νάγκη ν το τν δώσω; Τ μυαλ το πατρς Πορφυρίου εναι τηλεόραση».
Κάποτε πεσκέφθην μ μερικς δελφές της Μονς μς να λλο Μοναστήρι. Γέροντας Πορφύριος, πειδ πρχε να πεγον κα σημαντικ θέμα, πρε κε τηλέφωνο, μ ζήτησε κα μο επε: «Παιδί μου, τος πέντε νθρώπους πο θέλουν ν καταθέσουν ς μάρτυρες γι τ ρια τς Μονς σας, ν τος φήσεις ν προσέλθουν στ δικαστήριο. Πρέπει ν κουστε λήθεια κα ν περασπισθες ,τι νήκει στ Μονή, γιατί θαρθον δύσκολοι καιρο κα κόσμος θ χρειασθε φροντίδα π τ Μοναστήρια».
Πραγματικά, πέντε γηραιο νθρωποι, πο σαν εγνώμονες στ Μοναστήρι, μο ζητοσαν πιμόνως ν πον τν λήθεια σ μία δικία πο εχε γίνει ες βάρος τς Μονς. τσι κι γινε κα Μον δικαιώθηκε. (π τς σέλ. 63, 64).
Ο ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ, Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΡΟΥΣΤΑΛΑΚΗ
Καθηγητο τς Παιδαγωγικς της Φ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.