Γράφει ο Ἀρχ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος Ἱεροκήρυκας - Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης Υπερβολικός ὁ λόγος, ἴσως παρατηρήσουν κάποιοι.
Μακάρι, φιλοι μου, οἱ σκέψεις που διατυπωνουμε νὰ ἦταν ἀπλώς μια υπερβολη. Η κατασταση δυστυχῶς, εἶναι περισσότερο προβληματικὴ ἀπ’ ὅσο μποροῦμε νὰ φανταστοῦμε.
Για να μην μένουμε ὅμως μόνο σὲ «ἀφορισμοὺς» καὶ χαρακτηρισμούς, ἂς σκύψουμε ἔστω καὶ γιὰ λίγο ἐπάνω ἀπὸ τὶς «ἀνοιχτὲς πληγὲς» ὥστε νὰ δοῦμε ἐλάχιστες πράξεις ἀπὸ τὸ δράμα...
α) Δεν είναι τυχαιο ὄτι οι ὀπαδοὶ της εταιρείας, ἀκολουθοῦν πανομοιότυπα την ίδια τακτική στην προσπάθειά τους νὰ προσηλυτίσουν απλοϊκους ἀνθρώπους, ποὺ δὲν γνωρίζουν σὲ βάθος τὴν ὀρθόδοξη πίστη, χρησιμοποιώντας μία «ξύλινη γλώσσα» ποὺ σὲ ὅλες τὶς περιπτώσεις σου δίνει τὴν ἐντύπωση ὅτι ξανακοῦς μαγνητοφωνημένη ταινία.
Είναι ἐπίσης πολὺ χαρακτηριστικὸ τὸ πόσο ἐπίμονοι γίνονται ὅταν ἀντιληφθοῦν πὼς μπροστά τους ὑπάρχει ἕνα ὑποψήφιο θύμα, καὶ πῶς ἐξ’ ἀντιθέτου, τοὺς «καταπίνει ἡ γῆ», ὅταν συνειδητοποιοῦν ὅτι ὁ συνομιλητὴς τοὺς γνωρίζει τὴν ἀλήθεια καὶ τοὺς ἀντικρούει τόσο μέσα ἀπὸ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, ὅσο καὶ μὲ τὶς γενικώτερες γνώσεις του.
Η παραπάνω παγιωμένη τους τακτική, ἔχει φυσικὰ ἐπιβληθεί ανωθεν και τους εἴναι σχεδον ἀδύνατον νὰ ἐνεργήσουν διαφορετικά διοτι ετσι ἀκριβώς ἐπιτάσσει απο το Μπρούκλυν ο «ἀγωγός του Θεου».
β) Ἔνα αλλο «διαχρονικὸ» χαρακτηριστικὸ εἶναι ὅτι οἱ ὀπαδοὶ τῆς Σκοπιᾶς, διαθέτουν ὄχι ἁπλῶς ἀμφίβολο μορφωτικὸ ἐπίπεδο, ἀλλά, ὅσο καὶ ἂν φαίνεται ὑπερβολικό, ἀγνοοῦν τὴν ὀρθὴ ἑλληνική μας γλώσσα. Ἀγνοοῦν γραμματική, συντακτικό, ἀκόμα δυσκολεύονται καὶ νὰ ἀναγνώσουν ὄχι μόνο τὸ αὐθεντικὸ κείμενο, ἀλλὰ καὶ αὐτὴ τὴν ἁπλὴ νεοελληνικὴ ἀπόδοση...
Ίσως εἴναι και αυτο, πλὴν τῶν ἄλλων, ἕνα ἀπὸ τὰ αἴτια ποὺ τοὺς κάνει νὰ καταλήγουν στὰ «γρανάζια» τῆς πολυεθνικῆς «Σκοπιᾶς». Πράγματι, ἐὰν τὸ ἐξετάσουμε τὸ θέμα καὶ ἀπὸ αὐτὴ τοῦ τὴν πλευρὰ λίγο βαθύτερα, θὰ διαπιστώσουμε ὅτι δὲν θέλει καὶ πολύ, ἕνας ἄνθρωπος ποὺ γνωρίζει τόσο ὁ ἴδιος, ὅσο καὶ τὸ περιβάλλον τοῦ τὴν πνευματικὴ καὶ μορφωτική του πενία, νὰ ξεφύγει καὶ οὐσιαστικὰ νὰ ζεῖ ἐκτὸς πραγματικότητας. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι ἀποστηθίζουν ὁρισμένα παραφρασμένα ἐδάφια τῆς Βίβλου, καὶ ἐμφανιζόμενοι κατόπιν μὲ ἕνα κλασσικὸ ἢ πολὺ προσεγμένο ντύσιμο, διεκδικοῦν (κυρίως σὲ χώρους ποὺ εἶναι ἄγνωστοι), τὸν τίτλο τοῦ «διδασκάλου τοῦ Εὐαγγελίου».
(Δεν εἴναι βεβαια της παρουσης, ὄμως εἴναι αναγκη, σε κάποιο αλλο μας άρθρο, να εστιάσουμε τὸ βλέμμα μας καὶ στὶς ψυχολογικὲς διαστάσεις τοῦ θέματος, στὶς ψυχικὲς δήλ. διακυμάνσεις τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἐμφανίζονται πλέον ὡς «Μ.τ.Ι.», καὶ στὴν ἀδήριτη ἀνάγκη ποὺ αἰσθάνονται τὰ πρόσωπα αὐτὰ στὸ νὰ γυρίζουν τὰ σπίτια. Τὸ ἐπικάλυμμα βέβαια ποὺ προβάλλουν ὡς δῆθεν τὴν διάδοση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, εἶναι κάτι ποὺ οὔτε οἱ ἴδιοι τὸ πιστεύουν (τουλάχιστον οἱ συνειδητοποιημένοι). Ἁπλῶς γίνεται γιὰ νὰ ἀποδείξουν κυρίως «εἰς ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους» ὅτι ἔχουν ἐπιτέλους καὶ αὐτοὶ κάποια ἀξία καὶ τώρα δὲν ἀποτελοῦν πλέον ἀνθρώπους τῆς «σειρᾶς»... Πραγματικὰ οἱ ψυχική τους αὐτὴ ἀνάγκη, εἶναι κάτι ποὺ τοὺς ὁδηγεὶ σὲ ἐνέργειες ἐν πολλοῖς ἀνερμήνευτες, ἀφοῦ προβαίνουν ἀκόμα καὶ σὲ πράξεις οἱ ὁποῖες καταλήγουν νὰ εἶναι ἐντελῶς ἀντίθετες ὡς πρὸς τὸ ἀρχικό τους σχέδιο, ἀλλὰ καὶ τὸ ἴδιο τους τὸ «συμφέρον»...).
Το ὄτι ετσι ἔχουν τα πράγματα, τοῦτο εἴναι διαπιστωμενο «πάλιν καὶ πολλάκις» ἀπὸ πολλούς. Γὶ΄ αὐτὸ καὶ ἂν τελικῶς ξεκινήσει κάποια συζήτηση μαζί τους, μετὰ ἀπὸ λίγο, ἐκ τῶν πραγμάτων εἶναι ἀδύνατον νὰ συνεχιστεῖ ἐπὶ καθαρῶς Βιβλικῆς βάσεως, ἀκριβῶς λόγω τῆς μορφωτικῆς τους ἀδυναμίας. Βέβαια, ἡ ἑταιρεία ἀκριβῶς γιὰ τὶς περιπτώσεις αὐτὲς (φροντίζει πρὶν ἀπὸ αὐτοὺς γι’ αὐτούς), ἔχει θέσει τὴν «βαλβίδα ἀποσυμπιέσεως» ἡ ὁποία εἶναι ἡ γνωστὴ σὲ ὅλους. Ἡ ἔντεχνη δήλ. ἀλλαγὴ τῆς συζητήσεως καὶ ἡ ἐπικέντρωση στὰ δῆθεν σκάνδαλα τῶν ὀρθοδόξων... (Αὐτὸς δὲ εἶναι ἐπὶ τῆς οὐσίας καὶ ὁ βασικότατος λόγος ποὺ ἐξ΄ἀρχῆς ἀρνοῦνται τὸν δημόσιο διάλογο. Τοὺς περιλούει κρύος ἱδρώτας στὴ σκέψη ὅτι μέσω τοῦ διαλόγου θὰ ἀποκαλυφθεῖ ἡ ρηχότητα καὶ ἡ ἄγνοια, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ πλέον τὸ «σῆμα κατατεθὲν» τῶν «σπουδαστῶν».
Αν τώρα κανεὶς ἐπιμένει νὰ τοὺς ὑποδείξει τὸ πόσο σφάλλουν στὴν ἑρμηνεία τοὺς ἢ ἀκόμα και σ’ αὐτὴ την έκφραση της μητρικὴς τοὺς γλώσσας, πόσο παχυλὴ ἄγνοια ἔχουν στὶς ἐγκυκλοπαιδικὲς γνώσεις, στὴν ἱστορία καὶ ἰδίως στὰ Βιβλικὰ θέματα, τότε οἱ «σπουδαστὲς» ἔχουν καὶ πάλι ἕτοιμη τὴν ἀπάντηση: « Μά, καὶ οἱ Ἀπόστολοι ἦταν ἀγράμματοι»! Μία ἀπάντηση ποὺ μόνο θυμηδία βέβαια προκαλεῖ, ἀφοῦ, μὲ τὸν ἰσχυρισμὸ τοὺς αὐτὸ ἀποδεικνύουν οἱ ἴδιοι πανηγυρικῶς πλέων τὴν ἐν γένει πνευματική τους ἔνδεια, καὶ ὄχι μόνον.
Βέβαια οἱ Ἅγιοι Αποστολοι, μπορεῖ προ της Πεντηκοστής να ἦταν «ἰδιῶτες» (Πράξ. Ἄπ. Δ’ 13), πλὴν ὅμως, μετὰ την κάθοδο του Αγίου Πνευματος εγιναν πάνσοφοι καὶ «ἐσαγήνευσαν την οικουμένην», καὶ τὰ ἔργα τους, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ ποὺ περιέχουν, ἀποτελοῦν παγκόσμια μνημεῖα Ἑλληνικῆς γλώσσας, ὕφους κ.τ.λ.
Αλλά εἴπαμε, μόνο οἱ Μ.τ.Ι. μπορούν να ἐπικαλοῦνται τέτοιου ειδους «ἐπιχειρήματα». Ὄντως, «ἡ ἀπολογία, χείρων της κατηγορίας» κατὰ γνωστό μας νομικὸ γνωμικό.
Το δὲ περισσότερο τραγικο για τα «θύματα της Σκοπιᾶς» εἶναι ὅτι ὑφίσταται τέτοια καὶ τόση ἀφέλεια, ὥστε ἀρκετοὶ ἐξ αὐτῶν, ὄντως νὰ πιστεύουν ὅτι εἶναι «ἰσοστάσιοι» τῶν Ἀποστόλων. Καὶ πῶς μπορεῖ νὰ συμβαίνει διαφορετικὰ φίλοι μου; Ἀγράμματοι οἱ Ἀπόστολοι, ἀγράμματοι καὶ οἱ Μάρτυρες... (...Βίοι παράλληλοι..., τί ἄλλο ἀκόμα θ΄ἀκούσουμε)!
Θα ἀποτελοῦσε παραλειψη αγαπητοί μου, ἂν στὸ σημεῖο αὐτὸ δὲν σᾶς μετέφερα κάτι ποὺ μᾶς ἀποκάλυψε πρώην Μ.τ.Ι. ὁ ὁποῖος ὅμως γνωρίζει ἄριστα τὰ Ἑλληνικὰ γράμματα. Στὴν ἐρώτησή μας, τί ἦταν ἐκεῖνο ποὺ τὸν ὁδήγησε τελικῶς στὸ νὰ ἐξέλθει μέσα ἀπὸ τὸ «ἀγκαθωτὸ πλέγμα» τῆς ἑταιρείας, ἡ ἀπάντησή του ἦταν τόσο συγκλονιστική, ὅσο καὶ ρεαλιστική! «Ἀκοῦστε», μᾶς εἶπε, «ὁμολογῶ ὅτι δὲν γνώριζα τὸ περιεχόμενο τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ὅταν παρασύρθηκα στὴν πλάνη τους. Εὐτυχῶς ὅμως, γνωρίζω πολὺ καλὰ τὴν ἑλληνικὴ καὶ μάλιστα τὴν ἀρχαία, καὶ ὡς ἐκ τούτου μου ἦταν ἐντελῶς ἀδύνατον νὰ συνακολουθήσω στὴν «σφαγὴ» ποὺ ἔκαναν καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ κάνουν συνειδητὰ στὴν ὀμορφότερη γλώσσα τοῦ κόσμου!
«Τὴ γλώσσα μου ἔδωσαν Ἑλληνικὴ» (Ἐλύτης), καὶ δὲν ἀνέχομαι τὴν βαρβαρική της Μ.Ν.Κ. τῆς Σκοπιᾶς».
Είναι τόσο φρικτές οι ἐρμηνείες και οἱ μεταφράσεις τους, και τόσο ἀλλοιώνεται τὸ αὐθεντικό κειμενο, που αρκετές ἐξ’ αὐτῶν ἀρκοῦν ὥστε νὰ μηδενιστεῖ καὶ μαθητὴς Γυμνασίου ποὺ γνωρίζει τοὺς στοιχειώσεις κανόνες τῆς γλώσσας μας». Καὶ συνέχισε ὁ Ἕλληνας καὶ ἀπελεύθερος πλέον Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ: «Τὸ τραγικὸ δὲν εἶναι τόσο ὅτι δὲν γνωρίζουν, ἀλλὰ τὸ ὅτι καὶ τὰ ἐλάχιστα γλωσσικὰ ποὺ ἔχουν μάθει, ὑποχρεώνονται ἐκ τῶν πραγμάτων νὰ τὰ λησμονήσουν, ἐντασσόμενοι ὀργανικὰ στὸ «Βιβλικὸ φρενοκομεῖο» τῆς Σκοπιᾶς». Καὶ κατέληξε ὁ φίλος μας, μὲ τὶς τόσες «μακάβριες» ἐμπειρίες του ἀπὸ τὸ «μακελειὸ τοῦ Ὀρθοῦ λόγου» ποὺ λειτουργεῖ στὰ παραρτήματα τῆς Σκοπιᾶς.
«Αὐτοὶ που εξευτελίζουν την έννοια τοὺ λόγου, εἴναι ποτε δυνατόν να ἀντιληφθούν τον Λόγο του Θεοῦ;
Απ’ αὐτοὺς ποὺ ἀρνοῦνται νὰ μελετήσουν στὸ πρωτότυπο τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἐκχυδαΐζουν τὸν μοναδικὸ Ἑλληνικὸ λόγο, εἶναι δυνατὸν νὰ περιμένει ποτὲ κανεὶς ὅτι θὰ σεβαστοῦν τὴν Θεότητα τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ;»
Απολύτως σωστὲς οἱ παρατηρήσεις του φίλου μας!
Φυσικά, δεν είναι καθολου τυχαιο ὄτι τὸ δευτερο πρόσωπο της Αγιας Τριάδος, ὀνομάζεται Λόγος, και ως ἐκ τούτου, ὅσοι ἀρνούνται αυτη την ἀποκαλυπτικὴ πραγματικότητα, εἶναι νομοτελειακῶς καταδικασμένοι νὰ τηροῦν τὸ ἐντελῶς ἀντίθετό του λόγου, δήλ. τὴν ταραχώδη σιωπὴ τῆς ἄγνοιας καὶ προπαντός της ἐνοχῆς.
Κλείνοντας και το ἄρθρο μας αυτο, νὰ ἐπαναλάβουμε δημοσίως ἔτι ἅπαξ, αὐτὸ τὸ ὁποῖο πολλάκις ἔχουμε παρακαλέσει τοὺς ὑπευθύνους τῶν Μ.τ.Ι. Καὶ ποιὸ εἶναι αὐτό; Ἐπειδὴ οἱ ἴδιοι ὁμολογοῦν ὅτι δὲν γνωρίζουν Ἑλληνικὰ (τί ὅμως γνωρίζουν;) καὶ ἀρνοῦνται νὰ μελετήσουν καὶ νὰ παρακολουθήσουν τὸ κείμενο τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ἂς μᾶς φέρουν (ἂν βέβαια ὑπάρχει), ἕνα φιλόλογο Μ.τ.Ι. ὥστε νὰ μπορέσουμε ἐπιτέλους νὰ ξεκινήσουμε ἕνα διάλογο μὲ βάση τὸ αὐθεντικὸ κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆς.
(Συνεχίζεται).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου